Boeiende “onkruiden” in de moestuin

Een kruidje dat bij ons spontaan komt piepen, is vogelmuur. Vogelmuur is een eenjarig plantje dat over de bodem kruipt. Je kan dit bodembedekkertje van maart tot oktober oogsten. Zowel het blad, de steeltjes als de bloemetjes zijn eetbaar. Ik oogst ze meestal in busseltjes gezien hun bossige groei. Wacht niet té lang want hoe ouder het plantje, hoe taaier ze worden en dat zou zonde zijn!

• Liggende groei

• Blaadjes staan tegenover elkaar

• Uit de bladoksels ontstaan nieuwe scheutjes

• Heel typerende witte bloem
  

Kijk je graag eens in detail? Vogelmuur heeft 1 rij haartjes op de stengel.

Vogelmuur eet je rauw omdat het lekker knapperig is van smaak. Je kan het vergelijken met baby spinazie of sla. Ik combineer het meestal met andere slasoorten in een salade. Maar je kan het gewoon ook zo tussen een broodje leggen.

Op onze volkstuin hebben we een wild hoekje waar brandnetel volop z’n gangetje mag gaan. Enerzijds omdat het een boeiende vlinderplant is en anderzijds voor onszelf. Het blad is rijk aan vitaminen, mineralen en eiwitten. Heel interessant om toe te voegen aan je gerechten!

• Prikkelende blaadjes

• Wordt circa 1,5 meter hoog

Brandnetel eten we in verschillende fasen. Het jonge blad (als het onderaan een beetje paars is) verwerken we in o.a. een omeletje. Het oudere blad droog ik voor een infusie / kruidentheetje. Daarna laten we de brandnetel in zaad gaan en oogsten we de zaden. Dit jaar ga ik de bruine zaden oogsten omdat je ze als een versterkend kuurtje kan innemen. De groene zaden zijn eerder een pepmiddel en geeft een redbull effect.

Toch wel een van mijn favorietjes, die Melganzenvoet. Bekend als wilde spinazie maar met méér mineralen en minder oxaalzuur. Het zal je dan ook niet verbazen dat je deze in de top 3 van de meest voedzame wilde planten wereldwijd kan vinden.

• Over de bovenste blaadjes is er precies gemorst met een kannetje melk.
  Wrijf je over die blaadjes dan voelt het aan als een korrelig poeder.

• Het jonge blad lijkt op een ganzenvoet. Na de bloei, evolueert de bladvorm.

Van april tot juli kan je het blad opeten. Zoals je wellicht kon vermoeden, eet je het zoals spinazie. Gewoon opstoven met wat look of maak er eens een melganzenvoetpureetje mee…Er zijn zoveel mogelijkheden!

De zaden kan je vanaf september eten. Ze zijn zeer voedzaam en een ideaal glutenvrij graanalternatief. Maar dan moet je ze wel nog kaffen. Een goede portie geduld is dus aangewezen. Misschien wel de reden waarom ik het nog niet uitgeprobeerd heb. ;-)

Ik weet het…zevenblad staat bekend als tuinmansverdriet. En toch is het een boeiend kruid! Toegegeven als de volledige tuin overwoekerd is door zevenblad, staat het huilen je vermoedelijk nader dan het lachen.

Creëer bij een teveel aan zevenblad in eerste plaats voldoende concurrentie door andere planten toe te voegen. Daardoor kan je het heel goed in toom houden. Krijgt zevenblad alle ruimte dan neemt die het al snel helemaal over.

Nog een manier om het onder controle te houden? Zelf lekker van smullen zou ik zeggen!
Je kan bij zevenblad alles opeten! Zowel het blad, de bloemen als de verse en gedroogde zaden zijn eetbaar.

• 7 blaadjes maar soms ook 3, 5, 9 blaadjes

• Bij kneuzen blad ruik je een typische geur

• Driehoekige stengel (Snij het zeker eens door dan zie je het goed!)

• Witte schermbloemen

Het blad eet je jong, voor de bloei als het lekker mals is. Je kan de smaak vergelijken met peterselie. Gebruik het als smaakmaker in salades of voeg het toe aan warme gerechten.

Ik voeg het bijvoorbeeld toe als peterselie vervanger aan courgette fritters. Maar ook in kruidenboter is het heel smaakvol!

De bloemen kan je als decoratie gebruiken. Voeg ze toe als finishing touch aan eender welk gerechtje en je gasten zijn direct onder de indruk. Handig toch? ;-)

De zaden gebruikte ik zelf nog niet eerder. Maar je kan ze vers of gedroogd toevoegen aan gerechtjes en zouden wat scherper zijn van smaak.